Negua joan da ta!

Elurrak joan direnean nire mendien artean, eguzkia teloiaren atzekaldean da. Ateratzeko beldur da, beldur eszenikoa, aspaldi antzeztu ez duen obra honetan. Izpi txiki-txikiren bat agertuz doa gaurkoan, poztasun haundi batek besarkatzen nau. Mesedez ozen esan negua joan egin dela nire arima hotzak ez du sinisten eta. Laztandu nazazu orain ur urdinen artean, orain lainorik ez da aurpegi biluziak, ta larrua jotzean garrasirik ozenena, gordin amaigabea negua joan da ta...
Jaio berrien antzera taupaden beharra dut orain, belarriekin ikusteko nire begiek entzuten ez dutena. Mesedez ozen esan negua joan egin dela izara guztiak erre ditut eta. Soinu bakar bakarra zure bularraldean negua joan da ta borobildu zaizkit ertzak zure ondoan izpi lasaigarri bat negua joan da ta, negua joan da ta..